05 Ocak 2025 İnanış Gazetesi Yazım

05 Ocak 2025 İnanış Gazetesi Yazım

UMUDUN ADI YENİ YIL

Umutla beklediğimiz yeni yıla girdik. Geçen yılı ne kadar iyi yaşasak ve şükretsek de hep daha iyisine ve kalitelisine ulaşma umudumuz vardır.

Kötü bir yıl geçirenlerin yeni yıldan beklentileri çok daha fazladır.

İnşallah bu yıl beklentilerinize ulaşırsınız.

***

Umutla beklediğimiz yeni yılda ilk iyi haber, yine iktidarın ençok güvendiği ve bir dediğini iki etmeyen Türkiye İstatistik Kurumu’ndan (TÜİK) geldi.

TÜİK, Tüketici fiyat endeksine göre Aralık ayı fiyat artışının yüzde 1,03 olduğunu açıkladı.

Normal şartlarda buna sevinmemiz gerekir, çünkü bu durum, enflasyon canavarının küçülmekte olduğunu gösterir ve daha iyi bir yaşam umudumuzu artırır.

Oysa gerçek böyle değil. İstanbul Ticaret Odası Aralık ayı fiyat artışını yüzde 1,74 olarak açıklarken bağımsız araştırma kurumu ENAG yüzde 2.34 olarak açıkladı.

2024 yılı boyunca TÜİK ile diğer iki kurum arasındaki fark ilk kez bu kadar açık oldu.

TÜİK’in, dolayısıyla iktidarın, yılın son ayında bu kadar acımasız davranması işçiyi, memuru, emekliyi, tüm emekçileri açlık ile tehdit etmesi yeni yıl umutlarını gölgeledi.

Kayıtsız, şartsız iktidara inananlar için ise enflasyon açısından bu yıla çok umutlu girmiş oluyoruz.

***

TÜİK’e göre 2024 yılı enflasyonu yüzde 44,38 oldu.

SSK ve Bağ-Kur emeklilerinin yeni yıl maaşlarında yüzde 15, 75 artış olacak. En düşük emekli maaşının 12 bin 500 TL’den yaklaşık 14 bin 500 TL’ye yükselmesi bekleniyor.

Memur ve memur emekli maaşlarında da yüzde 11,54 artış olacak.

2025 yılı Asgari ücreti de yılın tamamı için yaklaşık yüzde 30 artışla 22 bin 104 TL olarak belirlenmişti.

Önceki yıllarda, daha doğrusu seçim yıllarında olduğu gibi, emekliler Cumhurbaşkanının ilave artış yapacağı beklentisi içinde değiller.

Çünkü bu kadar düşük bir Asgari Ücreti bile “makul” bulduğunu söylemişti.

***

Zaman hızla koşuyor. Maden işçilerinin ve Zonguldak halkının 4-8 Ocak 1991 Büyük Ankara yürüyüşünün 34. Yılındayız.

Başta maden işçileri ve aileleri olmak üzere onbinlerce insan, 30 Kasım 1990-4 Ocak 1991 tarihleri arasında Zonguldak caddelerinde yürüyüşler yapmış ve iktidara, Ankara’ya sesini duyuramayınca Ankara yoluna çıkmıştı.

Yürüyüşe Zonguldak-Bartın-Karabük halkından ve diğer illerden destekler gelince sayı 150 bine dayanmıştı.

Hayatını kaybeden başta Genel Maden İşçileri Sendikası (GMİS) Genel Başkanı Şemsi Denizer, Genel Başkan Yardımcısı Şenol Yazıcıoğlu ve Genel Mali Sekreter Hasan Yaman olmak üzere tüm yürüyüşçüleri rahmetle anıyorum.

Dönemin yönetim kurulu üyeleri; Genel Başkan Yardımcısı Selahattin Ataman, Genel Sekreter Erdem Ercan, Genel Teşkilat Sekreteri Ali Akgün ve Genel Eğitim Sekreteri Sabri Cebecik ile tüm sorumlulara ve hayattaki tüm yürüyüşçülere saygılarımı sunuyorum.

Ülkemiz ve dünya demokrasi mücadelesinin altın sayfaları arasında yer alan bu eylem, günümüzde de yolumuzu aydınlatmaya devam ediyor.

34 yıldır Türkiye’nin dört bir yanından işçiler, emekçiler seslerini duyuramaz ise Ankara’ya yürüyorlar.

Sendika çalışanı olarak baştan sona yaşadığım bu eylemi; GMİS yayını olan “Şemsi Denizer Anlatıyor; Zonguldak Gerçeği” kitabında gün gün yazdık. GMİS adına 30 Dk’lık “Demokrasi Arayışı” belgeseli yapıldı.

Ayrıca yine GMİS yayını, kendi adıma yazdığım “Varoluşun Destanı” kitabımda ve Sistem Ofset yayını “Mücadele Ediyorsak VARIZ” kitabımda, süreci öncesi ve sonrasıyla yazdım.

GMİS’in 45 dk’lık “Şemsi Denizer” belgeselinde de eylem geniş olarak anlatıldı.

***

1990’da yerüstünde çalışan maden işçilerinden ve MTA işçilerinden, Asgari Ücret artışından yararlanan sendikalı işçiler vardı.

Ne yazık ki hemen hemen aynı noktaya geriledik.

Ancak kurumları küçültmüş olsalar da, iktidar sahipleri hala satma ve kapatma düşüncelerini açıkça ifade edemiyorlar.